Historie
Wyniki 1 do 50 z 100 » Tylko miniatury
| # | Miniatura | Opis | Link do |
|---|---|---|---|
| 1 |  |
Szwykowski Walenty | |
| 2 |  | 1. Ojciec Tomasz Maria Rostworowski - życiorys 2. Ks. Jacek Granatowski o ojcu Tomaszu Rostworowskim - film | |
| 3 |  | Nieistniejący już drewniany kościółek w Zgierzu, pow. zgierski, woj. łódzkie | |
| 4 |  | Historia kaplicy pw. Matki Bożej Nieustającej Pomocy przy ul. Wilczej w Warszawie - kaplica "Przytulisko" | |
| 5 | | Historia Rudy Guzowskiej
|
|
| 6 |  | Historia powstania cmentarza cholerycznego w Płocku
(14 skan, str. 13)
| |
| 7 |  | Warszawa - historia ulicy Ogrodowej |
|
| 8 |  | Losy dworku Wincentego Dmochowskiego w Wikliszkach | |
| 9 |  | Historia powstania wsi Warpechy Stare, woj. podlaskie | |
| 10 |  | Historia powstania wsi Wyszki woj. podlaskie | |
| 11 |  | Historia kościółka św. Trójcy w Oszmianie na Białorusi, okręg grodzieński | |
| 12 |  | Kronika ks. Michała Woźniaka - proboszcza parafii Chojnata W latach 1911 – 1921 posługę w chojnackim kościele sprawował ksiądz Michał Woźniak. Zachowała się "Kronika", którą pisał podczas swego duszpasterstwa. Znajdziemy w niej opis działań wojennych w latach 1914 – 1918 oraz ciekawostki z życia wsi i jej mieszkańców. | |
| 13 |  | Geneza powstania Kolonii Schröttersdorf - Maszewo, Chelpowo, Biała i
Powsino | |
| 14 | | Historia Zakładów "K. Rudzki i Ska" | |
| 15 |  | Historia parafii św. Andrzeja Apostoła w Wyszkach, woj. podlaskie | |
| 16 |  | Wspomnienia. Władysław Kucharski - kuchmistrz w pałacu w Jabłonnie (pow. legionowski)
| |
| 17 |  | Historia. Dawne Kasyno Oficerskie w Legionowie | |
| 18 |  | Kościółek pw. Wniebowstąpienia NMP (obecnie św. Józefa) w Łodzi | |
| 19 |  | Królewska Huta - historia Królewska Huta - stare zdjęcia | |
| 20 |  | Stanisław Jakub Rostworowski – wielki talent, którego przedwczesna śmierć odsunęła w zapomnienie | |
| 21 |  | Historia kościoła św. Antoniego i Barbary w Zegrzu (zobacz zdjęcia) oraz o Macieju i Jadwidze Radziwiłłach, dziedzicach dóbr Zegrze, i kościele św. Antoniego w Woli Kiełpińskiej (pow. legionowski, woj. mazowieckie) |
|
| 22 | | Opis, zwyczaje i historia wsi Komarowicze w powiecie mozyrskim na Białorusi
| |
| 23 |  | Historia miasteczka Kiernów - dawnej stolicy Litwy | |
| 24 |  | Opis Kościoła Parafialnego Assumpta BVM we wsi Zaręby Kościelne, pow. ostrowski, woj. mazowieckie Zaręby Kościelne dawniej | |
| 25 |  | Cmentarz ewangelicki w Wilnie - historia Cmentarz ewangelicki w Wilnie Wileńskie gminy ewangelickie miały odrębne, przykościelne cmentarze – wyznania augsburskiego (luteranie) przy ulicy Ludwisarskiej, wyznania reformowanego (kalwini) przy ulicy Zawalnej. W pierwszej dekadzie XIX wieku zamknięto cmentarz luterański, przenosząc na nowy cmentarz co cenniejsze XVI-XVIII wieczne nagrobki. Cmentarz kalwiński na Zawalnej zamknięto dla pochówków około 1830 roku; ostatecznie zlikwidowano go po roku 1945. Niestety, tylko nieliczne nagrobki przetrwały powojenną likwidację i znalazły się na Rossie. Inwentaryzacji nagrobków z cmentarza na Zawalnej po jego zamknięciu dokonał profesor UW, Szymon Żukowski. Wiele z nich pochodziło z XVI i XVII wieku i stanowiły cenny materiał do studiów nad reformacją w Wilnie. Inwentarz ten został włączony do zbiorów hrabiego Eustachego Tyszkiewicza, przekazanych później do Muzeum Starożytności mieszczącego się w bibliotece uniwersytetu. Zbiory muzeum zostały wywiezione do Rosji i tam pewnie zaginęły. Teren na nowy cmentarz ewangelicki na Pohulance zakupiono w 1806 roku; otwarto w 1809. Początkowo był to cmentarz luterański, od roku 1830, po zamknięciu cmentarza na Zawalnej, również kalwiński. Nowy cmentarz był otoczony murem z bramą z tympanonem ozdobionym „Okiem Opatrzności”. Na wprost bramy znajdowała się zbudowana w 1819 roku, według projektu Karola Schildhausena, kaplica przedpogrzebowa, klasycystyczna, z niską wieżą-dzwonnicą. Po obu stronach bramy wzniesiono domy grabarza, ogrodnika i przytułek dla ubogich i kalek. Układ cmentarza regularny, z piękną zielenią, został zaprojektowany przez znanego wileńskiego ogrodnika, Webera. Według relacji cmentarz przypominał architekturą zieleni i układem teren parkowy. Spoczywali tu profesorowie uniwersytetu, duchowni, artyści – Polacy, Litwini, Niemcy, Białorusini i Rosjanie. Najstarsze nagrobki, to przeniesione z cmentarza na Ludwisarskiej; rodziny Lettowów z lat 1556-1600, barokowy nagrobek pułkownika Tobiasza Bicewicza z 1785 roku i wiele innych. Znajdowały się tu liczne, często o wielkiej wartości artystycznej kaplice nagrobne, pomniki. Najokazalsza była kaplica rodziny znakomitego profesora uniwersytetu, Jana Fryderyka Niszkowskiego (1774-1816), wybudowana na początku XIX wieku. Zaprojektowana przez Karola Podczaszyńskiego, klasycystyczna, z czterokolumnowym doryckim portykiem i kryptą na groby rodzinne. W latach 1940-45 Aleksander Śnieżko spisał większość spoczywających tam osób wraz z informacjami biograficznymi. Jest to jedyna, obszerna informacja o cmentarzu, gdyż nie tylko „pamięć ludzka jest krucha” (A. Śnieżko), ale i powojenny los nekropolii był okrutny. W 1956 roku cmentarz zamknięto, niektóre nagrobki przeniesiono na inne cmentarze wileńskie. Pozostałe zużyto jako materiał budowlany. W roku 1960 zburzono kaplicę cmentarną, kapliczki grobowe, budynki w kompleksie bramy i ogrodzenie; założono park miejski z okazałym pałacem ślubów. Dziwnym zrządzeniem pozostawiono jedyny relikt cmentarza - pozbawioną napisów kaplicę Niszkowskich – która służy jako… kiosk z pamiątkami! Niedaleko, przy dawnej ulicy Zakręt, obecnie w parku Vingio, założono w roku 1916 cmentarz wojenny niemiecki. Nazwany był „Cmentarzem Bohaterów” (Helden-Friedhof). Ogrodzenie cmentarza przylegało do klasycystycznej kaplicy, wzniesionej w 1796 roku dla rodziny wojennego gubernatora Litwy, Mikołaja Repnina. Autorem projektu kaplicy był Wawrzyniec Gucewicz. Cmentarz został całkowicie zniszczony w 1949 roku, a kaplica przez wiele lat była zaniedbana. Na początku XXI wieku cmentarz odtworzono. Przepięknie zaprojektowany i położony w rozległym, leśnym parku – oddaje cześć ogromnej ilości ofiar pierwszej wojny światowej – nie tylko Niemcom, ale i żołnierzom wielu innych narodowości. Odnowiono też kaplicę Repninów. A.O. Na podstawie: Juliusz Kłos, „Wilno, Przewodnik Krajoznawczy”, Wyd. Oddziału Wileńskiego Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, Wilno 1923 Edmund Małachowicz, „Wilno. Dzieje, architektura, cmentarze”, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław, 1996 | |
| 26 |  | Brzostowscy i historia Republiki Pawłowskiej (Rzeczpospolita Pawłowska) Ruiny pałacu Brzostowskich | |
| 27 |  | Taboryszki. Dwór Skarbek Ważyńskich dzisiaj i dawniej |
|
| 28 |  | "Dzieje szkolnictwa w parafii Kije od XVI do XXI wieku w zarysie." ..."We wrześniu 1939 roku część wsi spłonęła, Dom Ludowy, w którym mieściła się szkoła ocalał. Brak dokumentacji nie pozwala odtworzyć funkcjonowania szkoły w latach 1941/43. Prawdopodobnie dokumentacja została zniszczona w czasie II wojny światowej, podobnie jak archiwum gminy Kliszów. W roku szkolnym 1944/45 szkoła w Kijach staje się Publiczną Szkołą stopnia III-go. Po II wojnie światowej nauka odbywała się w dwóch budynkach: w wybudowanym na „Krzyżówce” i w dworku dziedzica Jana Skarbka Tłuchowskiego znajdującego się koło dzisiejszego urzędu gminy. W szkole podstawowej w Kijach funkcję kierownika szkoły pełnił z przerwami od 1939 r. do 1963 r. Jan Cecherz. Nauczycielami uczącymi byli: Czesława Nowysz, Nadzieja Kwapisz, Kaczorowska Józefa, Danuta Sajan i Ludwik Lukasiewicz, Stanisław Górczyński i Genowefa Górczyńska . Na terenie szkoły działało ZHP, SKO, PCK..." | |
| 29 |  | Losy pałacu Umiastowskich w Żemłosławiu za rządów Łukaszenki | |
| 30 |  | Zabytkowy kościół w Drobinie. Autor: Radosław Sobik (www.radoslawsobik.pl/wirtualny_drobin.html) Kolejna porcja panoram sferycznych. Tym razem chciałbym zaprosić do Drobina (woj. mazowieckie) a dokładnie do wnętrza kościoła pw. św. Stanisława Biskupa Męczennika. Witualna wycieczka Oglądaj - piękna panorama sferyczna Parafia powstała w XIII lub na początku XIV w. Z 1333 r. pochodzi pierwsza wzmianka źródłowa o Hermanie, kanoniku płockim i plebanie drobińskim. 1410 miejsce postoju wojsk Władysława Jagiełły w drodze pod Grunwald. Gotycki kościół Matki Bożej Różańcowej i św. Stanisława Biskupa z II połowy XV w a dokładnie prezentowany w wirtualne wycieczce murowany kościół wybudowano z fundacji Ninogniewa I Kryskiego, wojewody płockiego na początku drugiej połowy XV w. Ukończono ją po 1477 r. staraniem Ninogniewa II Kryskiego, późniejszego wojewody płockiego. W 1536 r. w wyniku pożaru kościół uległ zniszczeniu. Odbudowany został staraniem Pawła Kryskiego przed 1543 r. We wnętrzu na uwagę zasługują: chrzcielnica barokowa z pierwszej połowy XVIII w., a także dwa monumentalne nagrobki umieszczone w prezbiterium: nagrobek Pawła, Anny i Wojciecha Kryskich, wykonany w latach 1572-1576 oraz nagrobek Stanisława, Małgorzaty i Piotra Kryskich, wykonany w latach 1609-1613. Te znakomite późnorenesansowe nagrobki Kryskich zaprojektował i wykonał warsztat pińczowski Santi Gucci Fiorentino 1572-1576, nawiązujące do grobowców Medyceuszy w kościele San Lorenzo we Florencji. | |
| 31 |  | Ćwierciakiewiczowa Lucyna Lucyna Ćwierciakiewiczowa we wspomnieniach Józefa Galewskiego | |
| 32 |  | Ciekawe ogłoszenie :) Michajło Pryćkow ogłasza ”...uciekła mi tamtego tygodnia żona, blondynka, pyskata, z wybitym u dołu zębem...” | |
| 33 |  | Cis henrykowski
Najstarsze drzewo w Polsce i najprawdopodobniej w Europie Środkowej. | |
| 34 |  | Dawny kościół w Subotnikach Dawny subotnicki kościół. W przybudowanej, murowanej kapliczce pochowany został Jakób Umiastowski z żoną Anną z Puzynów i z bratem Tomaszem Umiastowskim | |
| 35 | | Doktor Frank Kowalewski Beck - wspomnienia | |
| 36 | | Doktor Kajetan Piotr Celestyn Kowalewski - wspomnienia Źródło: Find a Grave | |
| 37 |  | Eliksir na długowieczność
| |
| 38 |  | Fryderyk Chopin - wspomnienia Wspomnienia Pośmiertne - rok 1849. Autor: Ks. Jan Koźmian. Źródło: Gooogle books - Przegląd Poznański: pismo miesięczne, Tom 9 (str. 687) | |
| 39 |  | Historia budowy Kopca Kościuszki | |
| 40 |  | Historia dworu w Sikorzu i jego właścicieli, Piwnickich. | |
| 41 |  | Historia gminy wiejskiej Baboszewo | |
| 42 |  | Historia i piękna panorama sferycznaKościoła pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Kutnie
Parafia św. Stanisława Biskupa i Męczennika w Kutnie – rzymskokatolicka parafia należąca do dekanatu Kutno – św. Michała Archanioła w diecezji łowickiej. Erygowana w 1359 r. przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorię Skotnickiego. Kościół pw. św. Stanisława Biskupa i Męczennika murowany, neogotycki, bazylikowy, zbudowany w latach 1909–1911 według projektu Strzeżysława Bowbelskiego, 19 października 1912 r. konsekrował go biskup Kazimierz Ruszkiewicz. Terytorium parafii obejmuje południową część Kutna – Łąkoszyn oraz pobliskie miejscowości: Boża Wola, Mieczysławów, Nagodów, Nowa Wieś, Wały A, Wały B, Wierzyki, Wojciechowice Duże, Wojciechowice Małe, Zawady i Żakowice. Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Parafia_%C5%9Bw._Stanis%C5%82awa_BM_w_Kutnie | |
| 43 |  | Historia kapliczka "Pięć Serc" w Tyrkszlach Ciekawa legenda związana z budową kapliczki i rodziną Bartosza Ważyńskiego. | |
| 44 |  | Historia Kościoła parafialnego w Górze, powiat płocki Parafia być może powstała już w XII w. Pierwsze wzmianki o jej istnieniu pochodzą z pierwszej połowy XV wieku. W 1571 r. staraniem Górskich wybudowano nową świątynię. W latach 1572-1578 proboszczem w Górze był ks. Jan Górski, sekretarz króla Zygmunta Augusta. Kolejny kościół wzniesiono w 1738 r. Konsekrował go w 1739 r. bp Marcin Załuski. Na początku XIX w. świątynia znajdowała się w złym stanie. Dlatego w 1839 r. wybudowano nową, obecnie istniejącą, staraniem Kołaczkowskich. Proboszczem wówczas był ks. Stanisław Osiecki. Ten kościół był restaurowany w 1894 r. i odnawiany po II wojnie światowej w roku 1955 oraz w latach 1965-1966. Spośród zabytków sztuki sakralnej w kościele w Górze na uwagę zasługują: chrzcielnica rokokowa z końca XVIII w., monstrancja barokowa z końca XVII w. oraz ornaty z XVIII i XIX w. Źródło:http://www.polskiekrajobrazy.pl | |
| 45 |  | Historia kościoła pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Chotomowie (pow. legionowski)
| |
| 46 |  | Historia Kościoła pw. św. Trójcy w Sikorzu Wiele ciekawych i unikatowych zdjęć i rysunków | |
| 47 |  | Historia Kościoła św. Jana Kantego w Legionowie | |
| 48 |  | Historia Kościoła św. Wojciecha w Jeleśni oraz "Boże Męki" | |
| 49 |  | Historia Kościoła św. Wojciecha w Raciążu | |
| 50 |  | Historia Kościółka w Łubkach - obecnie Nowe Łubki,pow. płocki Nieistniejący Kościół św. Aleksego w Łubkach (obecnie Nowe Łubki), pow. płocki, woj. mazowieckie, Polska W 1441 roku istniał w Łubkach kościół św. Aleksego. Świątynia ta dotrwała do połowy XVIII wieku. Nową świątynię wystawił w 1750 r. Błażej Krasiński z Krasnego. W roku 1779 kościół ten został przyłączony do parafii św. Anny w Blichowie. Kościół w Łubkach, jako filialny, dotrwał do 1880 roku. W miejscu ołtarza dawnego kościoła ustawiono krzyż, a obok stosowną tablicę informacyjną. Źródło: Forum Stowarzyszenia Tradytor |
|